Εργασιακή Μελέτη για τον αρχαϊκό συμβολισμό της Μεδούσης. Της Αthena Etana (Αθηνάς Σκουδαροπούλου)
Μέδουσα:
το σύμβολο της μεδούσης αντιπροσωπεύει την αντικατοπριστική θεώριση της αυταπάτης προκαλουμένης εκ του εγωισμού εκπεμπομένου εκ της χαμηλής συχνότητος.
Αντιπροσωπεύει την πολεμίστρια μασκοφόρο που υπερνικά την αρνητικότητα ως χθόνια μητριαρχική θεά, που αποδεικνύει την βαθειά θαρραλέα φύση των ελληνίδων γυναικών, που πάντα αντιστέκονται στον λωποδύτισμο και την απάτη.
Η αντικατοπριστική της υπερνικήση ειναι μια μεταφορά του εσωτερισμού καθώς το γνώθι ευατόν ειναι πάντα η έμπρακτη άρητη αρχή των μυστών.
Πολλές φορές μετά απο προκλήσεις της ζωής ψυχικά αισθανόμασθε ανίκανοι να ανοίξουμε την καρδιά μας και παγωμένοι ή πετρωμενοι.
Αυτό το φαινόμενο είναι της εσωτερικής μεδούσης, διότι η συναισθηματική αποκοπή, χωρισμός η ακόμη και η έλλειψη σύνδεσης με αγαπημένα πρόσωπα ή ακόμη και τα δικά μας χαρίσματα ή δημιουργικές ιδεές ή ακόμη και διάσπαση απο τον ανώτερο εαυτό, πραγματώνουν την κορύφωση της ψυχικής αποσύνδεσης καθιστώντας τον εαυτό μας στην κορυφή μιας ιεραρχικής δομής όπου γινόμαστε οι «δράστες» και όλα τα άλλα γύρω μας, τα αντικείμενα των χειρισμών και των πράξεών μας.
Η διάσπαση μας επιτρέπει να αισθανόμαστε ασφαλείς με το να γκρεμίζουμε, όπως η μέδουσα σπάει τα αγάλματα που δημιουργεί.
Δεν πρέπει κανείς να προσκολληθεί στα πράγματα. Μα πρέπει να μεταμορφωθεί ως αποτέλεσμα αυτών. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δηλητηριαστεί από τις τρομερές πράξεις άλλων πάνω στις μορφές μας,
Κάποιος πρέπει να πάρει όλη την πικρία από αυτές τις ενέργειες και να την χρησιμοποιήσει ως φάρμακο για να καταπολεμήσει τον ίδιο τον φόβο.
Η μέδουσα μειώνει την συγκίνηση, ώστε να μπορούμε να ανεχτούμε ορισμένες συμπεριφορές, πράξεις ή εντολές χωρίς να επηρεαζόμαστε υπερβολικά και μας καθιστά ικανούς να επιβάλλουμε κρίση ή πόνο χωρίς να έχουμε προφανείς συνέπειες. Μια πλάνη του μικρού εγωισμού και ψευδούς αυταρέσκιας στην χαμηλή της συχνότητα των εγωπαθητικών, εξουσιωμανιακών χειραγωγώντων ατόμων αλλά και ενα υπερόπλο ενάντια στην λήθη και τον προγραμματισμό του ανθρωπίνου νού για τους μυημένους και τους αφυπνησμένους εργάτες του φωτός που εκπέμπουν σε υψηλή συχνότητα υπάρξεως.
Μόνο ότάν αφυπνησμένοι συνειδητοποιήσουμε ότι όλα είναι ελεύθερα, να αναπτυχθούν να κινούνται, να γίνουν κάτι διαφορετικό από ό, τι νομίζαμε ότι είναι, μόνο τότε ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ να βιώνουμε αληθινά τα πράγματα χωρίς εξαπάτηση, χωρίς πέπλα.
Τα φυλακτά της μεδούσης προκαλούν:
α. Τον εξορκισμό των ανήθυκων δαιμόνων και πνευμάτων, επιφέροντας καθαρμό υψίστης εκπομπής.
β. Την προστασία εναντίων αρνητικών ενεργειών, μαύρης μαγείας, υπόπτων γειτώνων και νεκροταφικής μαγικής πρακτικής γνωστής ως necromancer ή νεκρομαγγανεία.
γ.Την προστασία ενάντια φαντασμάτων και μπλοκαρισμένων ψυχών μεταξύ 3ής και 4ής διαστάσεως.
δ. Την προστασία ενάντια στην βασκανία (το μάτι, evil eye, nazar).
ε. Την προστασία ενάντια εχθρικών σατανικών οντοτήτων (που είναι και η μεγαλύτερη δύναμή της Μέδουσας!)
Η αποστροφή απέναντι στον ανθρωπισμό και το Εὖ ζῆν ειναι αυτό που μας γυρίζει πίσω στην Γαία, σε έναν αέναο κύκλο μετενσαρκώσεων, είναι ο κωδίκας που περνά στην ψυχή και μας εμποδίζει να αναλυφθούμε ως φωτισμένοι Απολλώνιοι ή στα ασιατικά τυπικά ως Βούδες.
Για να ενεργοποιηθεί λοιπόν η διόραση χρειαζόμαστε να «εκπνεύσουμε» καθε σκεπτομορφή που ενυπάρχει εντός της αληθινής νοήσεως, όπως διδάσκεται και στον διαλογισμό.
Αυτή είναι και η βαθειά Διονυσιακή πρακτική του Μειλίχιου Διονύσου όπου ρεεί το μέλι απο την κεφαλή του ως διαρκής ανανέωση του θείου νού ανεπηρέαστου εκ του γήϊνου τρισδιαστατικού κόσμου.
Aυτό είναι το μυστικό είναι η τελική μύηση του Πήγασου. Ο Πήγασος σημαίνει "άνοιξη" ή αναγέννηση, ή αναδύηση. Ο Πήγασος γεννιέται από το αίμα της Μέδουσας αφού ο Περσέας κόβει το κεφάλι της. Η βρύση του αίματος που ρίχνεται από το κεφάλι της Μέδουσας αναδεικνύει την όμορφη και ελεύθερη μορφή του Πήγασου. Η Μέδουσα δεν θανατώνεται, αλλά μεταμορφώνεται στο καθαρό της πνεύμα, το οποίο είναι τώρα απαλλαγμένο από όλες τις σκέψεις (και επομένως το συμβολισμό του αποκεφαλισμού, δηλαδή την απόλυτη σίγαση του παρασίτικού νού).
ΠΟΙΗΣΗ:
“Be soft. Do not let the world make you hard.
Do not let pain make you hate.
Do not let bitterness steal your sweetness.
Take pride that even though
The rest of the world may disagree,
You still believe it to be a beautiful place.”
-Kurt Vonnegut
Αυθεντικό Κείμενο Αθηνά Ετάνα Σκουδαροπούλου.
Κατοχυρωμένο πνευματικά στην συγγραφέα.
Εἰρήνη ὑμῖν
Comments
Post a Comment